На жаль, у пытанні працаўладкавання ў Беларусі захоўваецца як прамая, так і прыхаваная дыскрымінацыя жанчын. Нягледзячы на наяўныя заканадаўчыя забароны на дыскрымінацыю па прыкмеце полу ў працоўнай сферы, гэтыя забароны часта маюць фармальны характар і на практыцы могуць парушацца працадаўцамі, за што апошнія амаль ніколі не нясуць ніякай адказнасці.
За жанчынай у Беларусі, акрамя працоўных функцый, замацаваны абавязкі догляду дзяцей, клопаты аб сям'і ў цэлым і вядзення хатняй гаспадаркі. Таму на заканадаўчым узроўні ёсць шэраг гарантый для цяжарных жанчын, жанчын, якія знаходзяцца ў водпуску па догляду дзіцяці да 3 гадоў, за дзіцем з інваліднасцю.
Некаторыя гарантыі дзейнічаюць і для мужчын, якія даглядаюць немаўля, але, на жаль, у Беларусі, паводле звестак Нацыянальнага статыстычнага камітэту РБ, толькі каля 1% мужчын выкарыстоўваюць магчымасць узяць водпуск па догляду дзіцяці. Таму можна казаць аб тым, што меры па падтрымцы бацькоў маленькіх дзяцей датычацца ў абсалютнай большасці выпадкаў менавіта жанчын.
Але як самі гэтыя меры, так і стэрэатыпнае ўспрыманне жанчын як адказных за выхаванне дзяцей, а значыць якія бяруць водпускі па догляду, бальнічныя лісты па хваробах дзяцей, часта прыводзяць да таго, што жанчынам складаней знайсці працу, - бо жанчына з наяўнымі ў яе гарантыямі першапачаткова. "нявыгадная" працаўніца для працадаўцы. Таму ўжо на этапе праходжання сумоўя жанчыны сутыкаюцца з дыскрымінацыяй.
Па выніках маніторынгу, у час гутаркі з кандыдатам жаночага полу практычна ў 95 працэнтах выпадкаў задаюцца пытанні, звязаныя з сямейным статусам і наяўнасцю дзяцей, частатой хваробы дзяцей, магчымасцю карыстацца паслугамі нянь і г.д. Мужчынам пры працаўладкаванні такія пытанні амаль ніколі не задаюцца.
Нярэдкія выпадкі, калі пасля сумоўя перавага аддаецца кандыдату-мужчыне, а не жанчыне, пры роўных узроўнях адукацыі, ведаў, вопыту. Па-ранейшаму ў Беларусі адсутнічаюць механізмы доказу дыскрымінацыі, а таксама адказнасць за яе.
Некаторыя гарантыі дзейнічаюць і для мужчын, якія даглядаюць немаўля, але, на жаль, у Беларусі, паводле звестак Нацыянальнага статыстычнага камітэту РБ, толькі каля 1% мужчын выкарыстоўваюць магчымасць узяць водпуск па догляду дзіцяці. Таму можна казаць аб тым, што меры па падтрымцы бацькоў маленькіх дзяцей датычацца ў абсалютнай большасці выпадкаў менавіта жанчын.
Але як самі гэтыя меры, так і стэрэатыпнае ўспрыманне жанчын як адказных за выхаванне дзяцей, а значыць якія бяруць водпускі па догляду, бальнічныя лісты па хваробах дзяцей, часта прыводзяць да таго, што жанчынам складаней знайсці працу, - бо жанчына з наяўнымі ў яе гарантыямі першапачаткова. "нявыгадная" працаўніца для працадаўцы. Таму ўжо на этапе праходжання сумоўя жанчыны сутыкаюцца з дыскрымінацыяй.
Па выніках маніторынгу, у час гутаркі з кандыдатам жаночага полу практычна ў 95 працэнтах выпадкаў задаюцца пытанні, звязаныя з сямейным статусам і наяўнасцю дзяцей, частатой хваробы дзяцей, магчымасцю карыстацца паслугамі нянь і г.д. Мужчынам пры працаўладкаванні такія пытанні амаль ніколі не задаюцца.
Нярэдкія выпадкі, калі пасля сумоўя перавага аддаецца кандыдату-мужчыне, а не жанчыне, пры роўных узроўнях адукацыі, ведаў, вопыту. Па-ранейшаму ў Беларусі адсутнічаюць механізмы доказу дыскрымінацыі, а таксама адказнасць за яе.
Артыкул створаны на базе матэрыялаў даклада Anti-Discrimination Centre.