Беларуска беларусцы

ДЫСКРЫМІНАЦЫЯ ЖАНЧЫН У ПУБЛІЧНЫХ ВЫСТУПАХ ПАЛІТЫКАЎ

Нягледзячы на ​​афіцыйна прызнаную прыхільнасць дзяржавы да каштоўнасцяў гендарнай роўнасці і недыскрымінацыі, па-ранейшаму палітыкі і прадстаўнікі дзяржаўных інстытуцый у сваіх публічных інтэрв'ю, выступах транслююць стэрэатыпныя, нярэдка дыскрымінацыйныя сцвярджэнні ў адносінах да жанчын.
Такім прыкладам можа быць відэа-інтэрв'ю лідара Беларускай патрыятычнай партыі Мікалая Улаховіча падчас перадвыбарнай кампаніі ў Парламент у 2016 годзе. Ён выказаўся ў тым плане, што жанчына павінна ў першую чаргу выхоўваць дзяцей, а таксама што «гендарная роўнасць разбэшчвае грамадства».

Неаднаразова ў сваіх выступах і інтэрвʼю кіраўнік Цэнтральнага выбарчага камітэта Лідзія Ярмошына рэзка выказвалася на тэму ўдзелу жанчын у палітычным жыцці, транслюючы традыцыйныя, дыскрымінацыйныя ўстаноўкі: «Жанчынам палітыка не цікавая, жанчына па сваёй натуры апалітычная». «Гэтым „жанчынам“ рабіць няма чаго! Сядзелі б дома, боршч варылі. А не па плошчах шнырылі» (аб удзеле жанчын у палітычных акцыях у 2010 г.).

Роля жанчыны ў грамадскай свядомасці зводзіцца да традыцыйнай ролі маці і жонкі, жанчына падаецца як сімвал прыгажосці, вясны, цяпла. Пра гэта неаднаразова казалі ў сваіх выступах прэзідэнт, міністры і іншыя высокапастаўленыя асобы ў Беларусі. Пры гэтым заяўлялася, што «быць прэзідэнтам — гэта не жаночая справа».

Падобныя заявы садзейнічаюць укараненню традыцыйных уяўленняў аб ролі і статусе жанчын у беларускім грамадстве і ў цэлым негатыўна ўплываюць на працэс дасягнення гендарнай роўнасці. А паколькі гэтыя публічныя выступы распаўсюджваюцца на масавую аўдыторыю і выказваюцца асобамі, якія фармуюць і рэалізуюць палітыку, то негатыўны эфект на працэс дасягнення гендарнай роўнасці ад падобных заяў істотна ўзмацняецца.

Артыкул створаны на базе матэрыялаў даклада Anti-Discrimination Centre.