Адаптацыя ў эміграцыі

Класная якасць нашай псіхікі - гібкасць. Мы можам прыстасоўвацца, змяняцца пад абставіны, каб выжыць. Мы можам развіваць гэтую якасць і абапірацца на яе.

Усё пачынаецца з задавальнення самых важных для жыцця патрэб. Мы мусім вельмі добра забяспечыць сябе харчаваннем. У гэты перыяд важна есці нешта, да чаго мы прызвычаіліся, што мы вельмі любім, і спрабаваць новае, каб атрымаць задавальненне.

У перыяд адаптацыі людзі могуць спаць месяцамі: яны робяць мінімальна патрэбныя рэчы і большую частку сутак адпачываюць. Псіхіка мусіць успрымаць новую рэальнасць і знаходзіць на гэта сілы.

Мы павінны глядзець на базу піраміды і забяспечваць сябе ёй максімальна, для таго, каб адаптацыя прайшла мягка і ўвогуле была магчымай.

У новым месцы для нас усё вельмі незвычайнае. Напачатку цікавае, але адначасова гэта тое, што дае шмат трывогі.
Трэба памятаць, што ёсць тое, на што мы можам уздзейнічаць (напрыклад, свае здольнасці мы перавезлі з сабой). Вызначаем сваю зону кантроля і дзейнічаем у гэтым кірунку.

Мы не можам кантраляваць новыя правілы, ежу, рэчы, мову, пытанні з дакументамі. Тут трэба абапірацца на спецыялістаў ці на супольнасць, якія могуць нам дапамагчы.
Вельмі важна раздзяляць тое, на што вы можаце мець уплыў, і тое, на што не можаце. Бярэм дапамогу столькі, сколькі трэба. Бярэм яе з розных крыніцаў.

Важна, каб з вамі і знутры, і знешне заўсёды заставалася нешта асабістае.
Напрыклад, паліца з кнігамі, свечкамі, паштоўкамі, фігуркамі.
Вакол вас змяняюцца дэкарацыі, але вашыя здольнасці, цікавасці, навыкі застаюцца на месцы. Абапірайцеся на іх.

Лепш за ўсё будзе ўзяць кансультацыі з псіхолагам. Ёсць розныя групы, нават бясплатныя, для таго, каб зразумець тое, праз якія этапы праходзіць чалавек, каб не думаць, што з вамі нешта не тое.
Важна папоўніць свае веды і атрымаць падтрымку.

Нам важна падтрымліваць баланс паміж захаваннем сябе, сваіх унутраных каштоўнасцяў, успамінаў, важных рэчаў і знешняга, новага. Важна не кідацца ў новае, забываючы ўсё старое, але і не заставацца ў старым.
Адбываецца перагрузка ўнутраных успамінаў і эмоцый? Ідзем глядзець, даведвацца, спрабаваць нешта новае.

Новага надта шмат і павышаецца трывога? Вяртаемся на апору на сябе, тэлефануем родным, узгадваем цёплыя ўспаміны.

Абстрагавацца можна праз фізічныя дзеянні. У першыя месяцы складана думаць пра спорт, таму варта ставіць нейкія маленькія мэты. Напрыклад, сёння разабрацца за банкаматамі (дзе яны паблізу, як яны працуюць), заўтра паглядзець на бліжэйшыя прыпынкі грамадскага транспарту, а на наступны дзень знайсці бліжэйшыя кінатэатры і гэтак далей. Пакрыху знаходзіць жытло, месцы, дзе можна набыць неабходныя рэчы.

Браць шмат падтрымкі, разумець, што ты не адзін, памятаць, што вакол цябе шмат людзей, у якіх у гэтым ёсць досвед, проста плакаць, размаўляць, узгадваць мінулае і вяртацца да балансу, браць тое, што ў гэты момант ты можаш для сябе ўзяць.