Палягчаем жыцце
беларусаў за мяжой

«Мая кераміка як гэты суп: нешта дзіўнае, спэцыфічнае, пра дзяцінства»

Гісторыя беларускай керамісткі, якая пераехала ў Польшчу
Lixtar паразмаўляў з беларускай керамісткай Мілай Смальцар, уладальніцай праекта MILKY SOUP, якая зусім нядаўна перабралася ў Польшчу.
«Прыкладна 4−4,5 гады таму я вырашыла звольніцца з працы, у мяне быў тады такі крыху крызіс, я ня ведала, што рабіць, але вырашыла пайсьці ў керамічную студыю на Макаёнка — паспрабаваць працу з глінай» — піша Міла.

У студыі быў фармат каворкінга: ў памяшканні 5−8 чалавек, усе працуюць, у кожнага сваё месца і месца для матэрыялаў. Калі ў цябе ёсць пытанне, ты падыходзіш да настаўніцы. Міле пашанцавала: у яе была шчодрая, крутая настаўніца, якая вельмі цікава распавядала і падказвала, таму дзяўчына з падзякай і цяплынёй узгадвае яе і дагэтуль.

Міла Смальцар
Фота з уласнага архіву
— Шчыра кажучы, у мяне нічога не атрымлівалася, — распавядае Міла, — трэшчыны, нейкі брак колеру, глазураў, да і не адчувала я, што атрымаецца зрабіць нешта ў сваёй стылістыцы. Вось табе прыносяць чувака з абпалу, а ты глядзіш такая: «ну і што гэта я наляпіла?»
Аднак усё атрымалася! Назва для праекта паўстала сама сабой.
«У дзяцінстве я любіла малочны суп з грэчай, але ведаю, што мала хто такое любіў. А мая кераміка як гэты суп: нешта дзіўнае, спэцыфічнае, пра дзяцінства і адначасова ня ўсім заходзіць» — каментуе Міла.
Польшчу выбрала таму, што тут шмат беларускай дыяспары
У Варшаву я пераехала пасьля таго, як да мяне ноччу завіталі міліцыянты, пагражалі турмой і артыкулам па экстрымізму, а потым прышылі мне нейкую тупую ўгалоўку па артыкулу аб крадзяжу пакета са смецьцем. Але я прыехала сюды па працоўнай візе і пакуль я тут толькі 2 месяцы. Ніколі тут не была.

Увогуле, я за жыцьцё была толькі ў Грузіі і ва Украіне, таму сьвета белага ня бачыла. Польшчу выбрала таму, што тут шмат беларускай дыяспары, шмат знаёмых, тут класная база матэрыялаў з Еўропы, чаго не было пасьля пачатку вайны ў Беларусі. Ну і польская — з групы славянскіх моў. Яшчэ думаю, мне тут лягчэй будзе легалізавацца, чым у іншых краінах, і Польшча па клімату і візуальна падобна да Беларусі - думаю гэта такія фактары, якія спрашчаюць адаптацыю" — піша Міла.
Парад пакуль не магу даць нікаму, мне самой яны патрэбныя
«Зараз мне цяжка часамі, я прыехала з сабакам і 1,5 месяца шукала хату, зьмяніла 5 «упісак» — сумую па родным і па Беларусі і часта адчуваю сябе разгубленнай. Добра, што побач ёсьць клапатлівыя людзі, якія дапамагаюць парадамі, так значна лягчэй.

Наконт дзейнасьці тут… Я пакуль ня ведаю што рабіць, але хачу хутчэй легалізавацца і працягваць рабіць кераміку. Разумею, што у бліжэйшы час у мяне няма магчымасьці на сваю працоўню — папросту ў мяне не тое, каб ёсьць грошы нават на жытло, але, як і раней, буду рызыкаваць, спрабаваць рознае і можа нешта атрымаецца. Месяц таму я зрабіла першую партыю керамікі і ў мяне ўсё разабралі за 1 гадзіну! Гэта вельмі натхняе. І маркет на Scena CHMIELNA прайшоў вельмі добра, амаль усё разабралі. Парад пакуль не магу даць нікаму, мне самой яны патрэбныя".
Шлях да поспеху (чым бы ён для вас ні з’яўляўся) у кожнай асобы свой: праз пераезд, непрыемнасці і няўдачы. Але гэта ўсё — досвед. Памятайце пра тое, што рух па прамой не заўсёды хутчэйшы — падзенні могуць паскараць нашае развіццё.
Ваш Lixtar Media.
Выявы на вокладцы і ў артыкуле: MILKY SOUP
Матэрыялы па тэме: