Lixtar.media
Медыя, якое палягчае жыццё беларусаў за мяжой
Медыя, якое палягчае жыццё беларусаў за мяжой
Lixtar.media
Медыя, якое палягчае жыццё беларусаў за мяжой
Медыя, якое палягчае жыццё беларусаў за мяжой
«Беларускія стыкеры і адзенне — гэта такая кампенсацыя, спосаб перапрацоўцы тугі»
Стыкерпакі і мерч на беларускай мове
Lixtar паразмаўляў з Веранікай, якая разам з Дзімай стварыла краму «Мара», а таксама арганізуе і праводзіць сустрэчы, кінапрагляды для беларусак і беларусаў у Гданьску.
Ідэя
“
«Крама „Мара“ перажыла некалькі этапаў і натуральна змяняецца дагэтуль. Усё пачалося з упрыгожванняў, таму што я раблю іх для сябе, але летам 2023 вырашыла завесці акаўнт у інстаграм, каб паспрабаваць іх прадаваць» — распавядае Вераніка.
Ідэя з адзеннем была на паверхне, Вераніка і Дзіма самі адчувалі нейкі запыт на беларускі мерч. Першы прынт, які яны надрукавалі быў «Мая хата не з краю» беларускай лацінкай.
Вераніка распавяла, што хацела нешта класці ў падарунак да адзення, таму прапанавала зрабіць стыкерпак. Ну, а далей пра стыкеры напісалі некалькі выданняў і справа пачала рухацца ў гэты бок.
«Думаю, што беларускія стыкеры і адзенне — гэта такая кампенсацыя, спосаб перапрацоўцы тугі і дадатковы шлях заставацца ў беларускім полі, рабіць нешта для беларусак і беларусаў» — каментуе Вераніка.
Вераніка распавяла, што хацела нешта класці ў падарунак да адзення, таму прапанавала зрабіць стыкерпак. Ну, а далей пра стыкеры напісалі некалькі выданняў і справа пачала рухацца ў гэты бок.
«Думаю, што беларускія стыкеры і адзенне — гэта такая кампенсацыя, спосаб перапрацоўцы тугі і дадатковы шлях заставацца ў беларускім полі, рабіць нешта для беларусак і беларусаў» — каментуе Вераніка.
Дзіма на асноўнай працы таксама робіць стыкеры, але для Telegram, таму загарэўся ідэяй зрабіць беларускія стыкеры, якія можна рэальна наляпіць, а не проста адправіць у паведамленні.
“
«Калі шчыра, першы стыкерпак я рабіў больш для сябе, адразу ўсё абляпіў. Ну і зараз таксама кожны раз чакаю і радуюся, калі забіраю толькі надрукаваныя новыя стыкеры з тыпаграфіі» — распавядае рэдакцыі Дзіма.
Рэалізацыя
Працэс стварэння стыкераў звычайны і незвычайны адначасова. Вераніка мае некалькі дакументаў у нататках на тэлефоне і літаральна ў любы момант можа нешта запісаць, каб ідэя «не ўляцела».
Так паралельна накідваюцца ідэі па розных тэмах, а калі іх накопліваецца шмат, то схематычна замалёўваюцца словы, прадметы і накіроўваюцца да Дзімы. А ён ужо малюе драфт, спрабуе знайсці цікавыя графічныя прыёмы і эксперыментуе. Канешне, Дзіма дадае нешта сваё. Далей трывае ўзгадненне па канцэпту і колерах, стыкеры дапрацоўваюцца і падрыхтоўваюцца да друку.
Так паралельна накідваюцца ідэі па розных тэмах, а калі іх накопліваецца шмат, то схематычна замалёўваюцца словы, прадметы і накіроўваюцца да Дзімы. А ён ужо малюе драфт, спрабуе знайсці цікавыя графічныя прыёмы і эксперыментуе. Канешне, Дзіма дадае нешта сваё. Далей трывае ўзгадненне па канцэпту і колерах, стыкеры дапрацоўваюцца і падрыхтоўваюцца да друку.
“
«Потым я займаюся камунікацыяй з падрадчыкамі, відэа, пастамі для інстаграм і тыкток, пошукам кропак для продажу стыкераў афлайн і г. д. Ну і канешне капаю новыя тэмы, бо часам гэта проста рэсёрч. Час, які сыходзіць на працу ад ідэі да надрукаванага стыкерпаку можа быць розным. У нас няма дэдлайнаў, але і ператрымаць ідэі не хочацца, бо быццам яны становяцца неактуальнымі» — распавядае Вераніка.
Прынты для адзення, гэта тыя ж малюнкі стыкераў, якія маюць больш актыўныя водгукі ад падпісчыкаў і падпісчыц. Калі нехта хоча малюнак са стыкера як прынт на майку ці худзі, то пішыце ў краму.
Складанасці
Галоўная складанасць працы крамы — пошук выхадаў да пакупнікоў і пакупніц. У крамы няма афлайн кропкі, але ёсць дамоўленасці аб продажах стыкерпакаў у беларускіх прасторах у Вільнюсе, Познані і Кракаве, у кавярнях у Варшаве, Гданьску і Сопаце.
“
«Самае прыемнае — гэта беларускія фэсты. Там заўсёды добрыя продажы ў дадатак да новых знаёмстваў і мегаатмасферы. Але яны, як Дзень народзінаў, які чакаеш цэлы год» — каментуе Вераніка.
Планы
Крама плануе шукаць новыя фарматы, матэрыялы і эксперыментаваць. Зараз Вераніка і Дзіма зрабілі галаграфічныя скетчбукі малым накладам. Пакуль іх можна набыць толькі ў Вільні ў беларускай прасторы. Ёсць планы рабіць больш тэматычных пакаў з налепкамі, каб кожны і кожная нашлі нешта для сябе. Зараз ідзе праца над «вясковым» пакам.
“
«Таксама працуем на новымі прынтамі для адзення, але ўсё ж не хочацца рабіць толькі мерч, хочацца імкнуцца да большага. Зараз у пошуку балансу паміж запытам і ўласным жаданнем. Таксама мы адкрыты да супрацы з іншымі праектамі і пляцоўкамі ў розных гарадах. Калі ласка, пішыце нам!" — дзеліцца Вераніка.
Інсайды працы
Цікава тое, што шмат хто не лепіць стыкеры, а літаральна зберагае іх на будучыню. Вераніка таксама так рабіла ў дзяцінстве з налепкамі «Кароль Леў», таму ёй такое стаўленне прыемнае. Падобная гісторыя была на беларускім маркеце: прыйшлі дзяўчыны, Дзіма прапанаваў паглядзець стыкеры, а адна з іх кажа, што ўжо мае і паказвае свой тэлефон. А там пад чахлом стыкеры, выразаныя нажніцамі.
Яшчэ было некалькі вялікіх замоў па 10 стыкерпакаў для сяброў ці калег і калежанак, якія замаўляюць разам: «Часамі потым пісалі паведамленне, што перадалі налепкі ў Беларусь».
Стыкеры набываюць у падарунак для замежнікаў (нават у Мексіку!). Цікава, што іх час ад часу купляюць палякі і полькі. Нават потым адзначаюць крамку ў сторыс. Аднойчы стыкеры набыў польскі музыка, наляпіў на бубен.
Стыкеры набываюць у падарунак для замежнікаў (нават у Мексіку!). Цікава, што іх час ад часу купляюць палякі і полькі. Нават потым адзначаюць крамку ў сторыс. Аднойчы стыкеры набыў польскі музыка, наляпіў на бубен.
«Насамрэч, цікавых гісторый досыць. Я вяду тыкток і аднойчы пад фота худзі з анімэ-беларусачкай падпісчык напісаў, што бачыў гэты малюнак на сайце pixmap.fun. Як высветлілася, каля 10 чалавек перамалёўвалі па пікселю дзяўчо з нашага малюнка!
Потым яе захоплівалі, замалёўвалі і „адразалі“ часткі цела. Некалькі тыдняў таму ў тыктоку мне напісаў афіцыйны канал беларускай каманды pixmap.fun, што нашу анімэ-дзяўчынку бяруць пад пастаянную абарону. Карацей, арт пачаў жыць сваім жыццём!» — смяецца Вераніка.
Потым яе захоплівалі, замалёўвалі і „адразалі“ часткі цела. Некалькі тыдняў таму ў тыктоку мне напісаў афіцыйны канал беларускай каманды pixmap.fun, што нашу анімэ-дзяўчынку бяруць пад пастаянную абарону. Карацей, арт пачаў жыць сваім жыццём!» — смяецца Вераніка.
Анімэ-беларусачка
Скрын з сайту pixmap. fun
Прынт і фатаздымак - рэферэнс жанчын з Давыд-Гарадку
Ёсць яшчэ адна цікавая гісторыя! Аднойчы дзяўчына запытала пра друк малюнка са стыкеру на цішотцы. Вераніка з Дзімай усё зрабілі, адправілі.
Потым вырашылі прасоўваць такі прынт у інсце. Вераніка напісала пост пра гісторыю фота, з якога рабіўся калаж, што гэта фота жанчын з Давыд-Гарадку. І ёй напісала тая дзяўчына, што ўся сям’я яе мужа з Давыд-Гарадку.
Яны патэлефанавалі сваякам і цётка яшчэ памятае жанчын у такіх намётках — «галавачах». Ну не цуд?
Потым вырашылі прасоўваць такі прынт у інсце. Вераніка напісала пост пра гісторыю фота, з якога рабіўся калаж, што гэта фота жанчын з Давыд-Гарадку. І ёй напісала тая дзяўчына, што ўся сям’я яе мужа з Давыд-Гарадку.
Яны патэлефанавалі сваякам і цётка яшчэ памятае жанчын у такіх намётках — «галавачах». Ну не цуд?
Азнаёміцца з крамай і зрабіць замову можна праз інстаграм.
Выявы на вокладцы і ў артыкуле: MARA
Матэрыялы па тэме: